8 – Het dak van de Stopera ligt voor mijn deur

Vanmorgen werd ik wakker naast een geschoren gazon maar nu – nog vóór bedtijd – kijk ik uit op een gigantische  kruidentuin. Ik mag er een paar weken van genieten en dan wordt deze kruidenoase de nieuwe daktuin van de Amsterdamse Stopera.

LEAF FACTORY heet de buurman die dit kunstje flikt. Ik mocht van baas Philip ook binnen kijken in het deel van de oude  loods waar hij zijn dakplanten kweekt. En niet alleen dakplanten. Want vorig jaar heeft ie het  nieuwe Booking.com hoofdkantoor vergroend. Helaas alleen van binnen, maar dan heb je ook wat! Ik ben er nog niet doorheen gewandeld maar de Booking Boys & Girls zelf hebben ruim elfduizend planten geteld waaronder zeven bomen. Dat is bijna twee planten per werknemer.

Een groter verschil dan tussen dat nieuwe hightech-driedelig-pak-spiegelpaleis op  het Oosterdokseiland en de lekkende ouwe loods hier in Nieuw-West waarin al die planten zielstevreden opgroeien  is trouwens niet denkbaar, maar gelukkig stapt baas Philip hier rond in stevige rubberlaarzen. Hij liet ons de plek zien waar ie voor Arno en Renée van the Brothel wat met gember aanklooit. (ik wist niet dat naast de gemberknollen ook sommige bladeren eetbaar en zelfs smakelijk zijn maar andere juist weer giftig). Die vanzelfsprekende kruisbestuiving hier op dit pionierslandgoed maakt mij elke dag weer blij. En voorbij die gember groeit alweer het volgende project, waarmee eerdaags het Anthonie van Leeuwenhoek ziekenhuis het allerallergroenste ziekenhuis wordt.

Ik ken al die planten straks vanaf hun kiem. Dus mocht ik in ons nationale kankerziekenhuis belanden dan is er heel veel “thuis” om mij heen. Dat is alvast een troostrijke gedachte.

Een verhaal over daktuinen heb ik niet, dus je zult je vandaag moeten behelpen met het bijgesloten verhaal ‘Interfruit’, over twintigduizend omlaag tuimelende sinaasappels.