13 – Mudi

Ik zou je nog steeds over Mudi vertellen. Mudi is de liefste, leukste, slimste en knapste hond op aarde. Net als de meeste honden trouwens, lijkt het wel op straat als ik met andere hondenbaasjes praat.

Maar die andere honden zijn niet jarig vandaag, en Mudi wel! Drie jaar is ze nu. In mensenleeftijd is dat eenentwintig. Mudi is nu dus officieel volwassen.

Mudi is vandaag niet hier, op onze Buitenpost, maar bij haar ándere baasje, Emma, die in De Pijp boven mij woont. Emma is de liefste, leukste, slimste en knapste buurvrouw op aarde. En samen hebben we Mudi geadopteerd, nadat mijn vorige hond (en ‘maatje’) Mirza na zeventien jaar afscheid nam, en ik intussen echt te oud was om een puppie in m’n uppie op te voeden.

Emma en ik deden dat daarom samen in een ‘co-ouderschap’. En ik moet eerlijk zeggen: “Wow!”. (“Woef!”). Op de Emma-dagen neemt Mudi per bakfiets Emma mee naar stadsparken en uitrenplekken. Op Theo-dagen bemant ze de Buitenpost met mij. Op Samen-dagen mag ze rennen op het strand of in het bos. En in de zomer verandert ze in een echte berghond en maakt met Emma lange tochten door de Alpen.

Voor haar verjaardag kreeg Mudi vandaag van Emma een Paarse Eend, appte ze (Emma dus, niet Mudi). Meteen was ik jaloers en dacht ik hoe graag ik op mijn eenentwintigste verjaardag een Eend gekregen had, desnoods een paarse, ik had toen immers al een rijbewijs, en Mudi nu nog lang niet.

Enfin, Mudi komt uit Polen en was daar als piep-puppie samen met een broertje en een zusje en hun moeder als zwerffamilie in een asiel beland. Daar zouden ze alle vier vergast worden. Ja, dat doen ze echt met zwerfhonden in Polen. Maar via het lot en een zwerfhonden opvangorganisatie kwam ze in ons leven.

Mudi is, naar eigen zeggen, zielstevreden met twee baasjes (eigenlijk zelfs drie maar dat leg ik wel een andere keer uit). Helaas hebben niet alle honden zo’n groot hart. Het kort verhaal van vandaag gaat over een zeer éénkennige hond die de nieuwe vriendin van zijn baasje maar met moeite gedoogt. Het is geschreven door Colette, de sublieme Franse schrijfster, maar eigenlijk door de jaloerse hond zelf. Je leest het hier.

En oh ja, morgen is Mudi weer op de Buitenpost (en Emma ook trouwens).