Ik vroeg Christel of die foto op de historische wand inderdaad de opa en oma van Ferry waren. Ze zat net administratie te doen maar het was alsof ik een kwartje in de juke-box had gegooid, dan is de muziek ook niet meer te stoppen.
De foto is uit 1946 maar haar verhalen gingen meteen over de oorlog die toen net voorbij was. Bloederige verhalen, maar met een mooie insteek. Opa van der Laan was in de oorlog inderdaad veehouder. Maar om te voorkomen dat het vlees van zijn koeien alleen naar de Duitse bezetters ging, terwijl de Amsterdammers hongerden, slachtte hij zijn vee stiekem. Hij deed dat in een schuur achter zijn huis, in een badkuip om het bloed op te vangen!! (PS: De foto hierboven heb ik gemaakt in The Brothel, dit toont maar weer eens de ‘bloedlijnen’ tussen die families).
Het vlees moest daarna – via de Duitse ´Kommandatur´ – worden weggesmokkeld, dat gebeurde onder de neus van de Duitsers in lege melkbussen die werden afgevoerd. Verstopt tussen de lege melkbussen zaten dan er een paar die gevuld waren met versgeslacht vlees.
Toen hebben we het verhaal onderbroken. “Want Ferry vertelt dit veel te graag zelf”. Over de opa van Ferry gaan we dus een volgende keer verder. En – wie weet? – ook over de overgrootvader van Ferry enzovoorts.
Arno bracht intussen alvast een imposante oude koffer naar de Buitenpost met familie documenten. Ik heb het stof er afgeblazen en weet nu al dat jullie, lezers, de komende tijd daar nog heel veel van gaan horen.
Omdat ik via Ferry’s opa al in de oorlog was beland, heb ik het oorlogsverleden van Arno’s opa ook meteen opgediept. Die was net zo bezig met eten geven aan Amsterdammers, maar op een hele andere manier dan wij dachten. En in de oorlog had hij grote pech. Hij is bij een razzia opgepakt en als dwangarbeider afgevoerd naar Duitsland.
Voor het verhaal van vandaag gaan we uiteraard terug naar de oorlog. Dat doen we immers al jaren, de oorlog herdenken, en dat zullen we blijven doen tot er een nieuwe komt.